مولفه‌های اساسی دیپلماسی فرهنگی در گسترش ارزش‌های انقلاب اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، تهران، ایران

4 استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

ترویج ارزش­های انقلاب اسلامی یکی از اهداف اساسی انقلاب و زمینه قدرت نرم آن است. این مقاله با مبنا قرار دادن دیپلماسی فرهنگی در صدد تبیین مولفه‌های آن در جهت گسترش جهانی ارزش‌های انقلاب اسلامی ایران می‌باشد. سوال اصلی پژوهش این است که انقلاب اسلامی ایران در دیپلماسی فرهنگی خود می‌خواهد چه ارزش و بینشی را با چه روش و بـرنامه‌­ای‌ توسط چه نهاد و سازمانی با کدام کنشگر و کارگزاری، در جهان گسترش بدهد؟ برای تبیین مسئله و پاسخ به این سوال از نظریه هاگر استرند استفاده و عنوان شد که ارزش‌ها و فرهنگ انقلاب اسلامی با ویژگی‌های جهان شمولی هچون عدالت خواهی، آزادی خواهی، استقلال طلبی، استکبار و ظلم ستیزی، دفاع از مظلومان و مستضعفان، و ... از طریق ابزارهای مختلف دیپلماسی فرهنگی مانند دیپلماسی: رسانه­ای، علمی، آموزشی، هنری، گردشگری، مذهبی و زبانی؛ و با استفاده از ظرفیت سازمان­ها، ارگان­ها و نهادهای مختلف متولی امر فرهنگ؛ و بهره­مندی از نیروی انسانی کارآمد؛ در صدد ایجاد نظـم نـوین جهـانی و غلبه بر فرهنگ لیبرالیستی غربی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

مولفه‌های اساسی دیپلماسی فرهنگی در گسترش ارزش‌های انقلاب اسلامی ایران

نویسندگان [English]

  • mahdi bazrkar 1
  • m m 2
  • a a 3
  • m n 4
1
2
3
4
چکیده [English]

ترویج ارزش­های انقلاب اسلامی یکی از اهداف اساسی انقلاب و زمینه قدرت نرم آن است. این مقاله با مبنا قرار دادن دیپلماسی فرهنگی در صدد تبیین مولفه‌های آن در جهت گسترش جهانی ارزش‌های انقلاب اسلامی ایران می‌باشد. سوال اصلی پژوهش این است که انقلاب اسلامی ایران در دیپلماسی فرهنگی خود می‌خواهد چه ارزش و بینشی را با چه روش و بـرنامه‌­ای‌ توسط چه نهاد و سازمانی با کدام کنشگر و کارگزاری، در جهان گسترش بدهد؟ برای تبیین مسئله و پاسخ به این سوال از نظریه هاگر استرند استفاده و عنوان شد که ارزش‌ها و فرهنگ انقلاب اسلامی با ویژگی‌های جهان شمولی هچون عدالت خواهی، آزادی خواهی، استقلال طلبی، استکبار و ظلم ستیزی، دفاع از مظلومان و مستضعفان، و ... از طریق ابزارهای مختلف دیپلماسی فرهنگی مانند دیپلماسی: رسانه­ای، علمی، آموزشی، هنری، گردشگری، مذهبی و زبانی؛ و با استفاده از ظرفیت سازمان­ها، ارگان­ها و نهادهای مختلف متولی امر فرهنگ؛ و بهره­مندی از نیروی انسانی کارآمد؛ در صدد ایجاد نظـم نـوین جهـانی و غلبه بر فرهنگ لیبرالیستی غربی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها [English]

  • دیپلماسی فرهنگی
  • ارزش‌های انقلاب اسلامی
  • قدرت نرم
  1. احمدی ریحانه، 1397، اصول دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها، تهران، ادیبان روز.
  2. اژدری لیلا، فرهنگی علی اکبر، تابستان 1396، مطالعات فرهنگ ارتباطات، سال هیجدهم، شماره70.
  3. برزگر، ابراهیم، ۱۳۹۱، نظریه های بازتاب جهانی انقلاب اسلامی ایران، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
  4. بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی مورخ 29/11/1370.
  5. بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مسئولان، هنرمندان و نویسندگان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مورخ 23/2/1377.
  6. بیانات مقام معظم رهبری مورخ 17/11/1380.
  7. جعفرزاده، حسن و بویه، چمران، 1396، بررسی و تحلیل نقش‌آفرینی قوم عرب خوزستان در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، دوره 3، شماره 4، صص 127-149.
  8. چهرآزاد، سعید؛ ازغندی، علیرضا؛ طاهری، ابوالقاسم و احمدی، حمید، 1397، بازنمایی نشانگان هویت ملی در تکوین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه پژوهش های انقلاب اسلامی، دوره 7، شماره 26، صص 49-68.
  9. حجازی، سید محمد کاظم و رحیمی (روشن)، حسن، 1396، انطباق‌ پذیری سیاست خارجی دولت‌ های پس از دفاع مقدس با اصول و ارزش های انقلاب اسلامی (با تأکید بر اصول استکبارستیزی، همگرایی اسلامی و منزلت گرایی)، فصلنامه پژوهش های انقلاب اسلامی، دوره 6، شماره 21، صص 153-173.
  • حاجیانی ابراهیم و ایرانشاهی حامد، 1393، درآمدی بر دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، تهران، انتشارات موسسه ابرار معاصر.
  • حشمت زاده محمد باقر، 1385، تاثیر انقلاب اسلامی ایران بر کشورهای اسلامی، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  • دهشیری محمدرضا. 1393، دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. تهران، انتشارات علمی فرهنگی
  1. دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال، 1389، دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در منطقه خلیج فارس، فصلنامه دانش سیاست.
  2. ذولفقاری، مهدی و دشتی، فرزانه، 1397، مؤلفه‌ها و ظرفیت‌های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در دیپلماسی فرهنگی، دو فصلنامه مطالعات قدرت نرم، دوره 8، شماره 2، صص 127-154.
  3. رضایی نـاصر، 1393، سـهم‌ و نـقش دولت و دیپلماسی در گردشگری، روزنامه دنیای‌ اقتصاد‌، 17/9/1393.
  4. سلطانی‌فر محمد و خانزاده لیلا، 1392، دیپلماسی رسانه‌ای جمهوری اسلامی ایران (فرصت‌ها، چالش‌ها، آسیب‌شناسی و راهبردها)، دوره 14، شماره 54.
  5. شیخ الاسلامی، محمدحسن؛ رحیمی، مختار و قاسمی فرد، علی، 1396، فضای گفتمانی، آرمان ایرانی و حاکمیت آن بر گفتمان سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در منطقه خاورمیانه، فصلنامه راهبرد سیاسی، دوره 1، شماره 1، صص 1-20.
  6. صالحی امیری سیدرضا و محمدی سعید، 1389، دیپلماسی فرهنگی، چاپ دوم، تهران، نشر ققنوس.
  7. عراقی، غلامرضا، 1394، نقش دیپلماسی فرهنگی در صدور انقلاب اسلامی ایران، فصلنامه پژوهشهای انقلاب اسلامی، شماره 14.
  8. کوشکی، محمدصادق و نجابت، روح ‌الله، 1396، تأثیرپذیری مفهومی و روشی حرکت انصارالله یمن از انقلاب اسلامی ایران، فصلنامه پژوهش های انقلاب اسلامی، دوره 6، شماره 22، صص 182-202.
  9. قربانی گلشن‌آباد محمد و محمدی منوچهر، 1396، مولفه های دیپلماسی فرهنگی درجمهوری اسلامی، پژوهش‌های انقلاب اسلامی، شماره 22، ص 27 تا 44.
  10. معاونت علمی و فناوری ریاست‌ جمهوری‌، 1390، بررسی مفهومی دیپلماسی‌ عـلم‌ و فـناوری‌ و ترسیم وضع موجود‌ آن‌ در جمهوری اسلامی ایران، stemcell.ir
  11. موسوی خمینی، روح الله، 1386، صحیفه نور، تهران، انتشارات عروج.
  12. مهدوی بیتا، 1396، جایگاه دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، دانش نگار.
  13. نعمتی فاطمه، بزرگمهری مجید، 1390، تأثیر دیپلماسی رسانه‌ای بـر سـیاست خـارجی‌: تبیین‌ راهکارها، فصلنامه تخصصی عـلوم سـیاسی، شـماره 17.
  14. Cummings Milton. C. 2003. Cultural Diplomacy and the US Government: A Survey. Washington DC: Sentre for Arts and Culture.
  15. Khamenaei.ir