جنبش های اسلامی در دوران اخیر به ویژه پس از سپتامبر 2001، با به خطر افتادن موقعیت غرب در جهان اسلام و نیز لرزان شدن حکومت های وابسته به آن، فرصت های بسیار خوبی برای به دست گرفتن قدرت سیاسی و حتی متحول نمودن اوضاع منطقه به دست آوردند. از تحولات افغانستان و فلسطین گرفته تا رویدادهای بیداری اسلامی در مصر، تونس، و …، همه فرصت هایی از این دست بود که پیش روی جنبش های اسلامی گشوده شدند. اما با این وصف، در سال 2013 موج بیداری اسلامی فرو نشست و فرصت ها یکی پس از دیگری از کف رفتند، نیروهای وابسته به غرب دوباره برگشتند و این جنبش ها ناکامی های مهمی تجربه کردند که از آن میان می توان به ناکامی اسلام گرایان مصری، افغانی، فلسطینی و … اشاره کرد. این جنبش ها یا گروه های سیاسی همسو با آنها در جاهای دیگر مانند عراق، سوریه، ترکیه، الجزایر، مراکش و …. نیز موقعیت های برترشان به خطر افتاد و بیم هایی از فروافتادن دارند. در بررسی حاضر، مسأله این است که چرا اسلام گرایان با وجود چنان فرصت های مهمی دچار ناکامی شدند. مقاله از طریق شناسایی شیوه نوین مبارزه غرب با جنبش های اسلامی نتیجه می گیرد که سرسپاری این جنبش ها به فرایندهای سیاسی غربی، فرصت مصادره مشروعیت و نهایتاً سرکوب شان را فراهم کرده است.
)