نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار تاریخ دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 دانشجوی دکتری تاریخ انقلاب اسلامی پژوهشکده امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی ، تهران، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
In the last two decades of the Pahlavi regime, Iran witnessed a struggle between two discourses of Pahlavism and revolutionary Islam. The opposition between these two discourses had some roots. One of the factors contributing to the controversy over the discourses was the press, in particular the two institutes of Ettelaat and Keyhan. The two institutes formed the largest media network in Iran and covered a large audience. The main question of the research is, why with regard to propaganda of the ideas of the ruling discourse by the two institutes, did political Islam discourse become the dominant discourse of society? In other words, how did the press of the period as a part of the modernist discourse of the state lead to the emergence, growth and expansion of the revolutionary Shi'ite ideology? According to the results of the study, the massive propaganda of the White Revolution and the suppression of the opposition's criticisms in this regard, and even their insult and destruction, led to the spread of anti-royal ideas in the political discourse of Islam; the prevalence of Westernization led to the advent of anti-imperialist policies through rival discourse, and Islam was introduced as an anti-imperialist ideology; the adoption and propaganda of conventionalism, mainly associated with the malediction of the sacred believes of society, prompted the dissemination of this idea by the beholders of Islamic discourse that politics and religion are both indivisible and indivisible; the efforts of the press to misuse of the religion by highlighting its intercessionism, lamenting, and catastrophic aspects strengthened martyrity and anti-oppressive readings of religion and religious patterns in the political discourse of Islam, as Imam Hussein's insurrection was interpreted to gain power and change the government.
کلیدواژه‌ها [English]
10.قرگوزلو، ناصر (2006). از انقلاب سفید تا انقلاب اسلام؛ زمینهها و ریشه یابی عوامل، پاریس: بی نا.
11.گلد، جولیس و ویلیام کولب (1376). فرهنگ علوم اجتماعی، گروه مترجمان، تهران: انتشارات مازیار.
12.معدل، منصور (1382). طبقه سیاست و ایدئولوژی در انقلاب ایران، ترجمه سالار کسرایی، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران..
13.مهرآئین، مصطفی (1386). شرایط تولید فرهنگ: ریشه‌های ظهور مدرنیسم اسلامی در هند، مصر و ایران، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
14.نجفی، سید محمد باقر (2535). شاهنشاهی و دینداری، تهران، سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران.
15.افشار، محمود (1346). «به مناسبت تاجگذاری اعلیحضرتین، جهان نو»، مجله یغما، مهر، ش 23.
16.انوار (1346). «این همایون تاج، شه از دست پیغمبر گرفت»، مجله کانون، ش 122.
17.بیضایی، پرتو (1346). «تاج آریامهر»، مجله ارمغان، دوره سی و ششم، ش 496.
18.ذکاء، یحیی (1346). «تاج‌ها و تخت‌های سلطنتی ایران»، مجله هنر و مردم، مهر، ش 60.
19.صفا، فضل الله (1346). «شاهنشاه آریا مهر و علیا حضرت شهبانو به پیروی از سنت باستانی تاج خسروی بر سر میگذارند»، مجله آموزش و پرورش، ش 195 و 196.
20.فراستخواه، مقصود (1377). «هرمنوتیک عاشورا، نگاهی به ده قرائت از عاشورا»، روزنامه ایران، خرداد.
21.moaddel, mansoor (1992). "Ideology as Episodic Discourse: The Case of Iranian Revolution", American Sociological Review, Vol. 57, No. 3 (Jun).
22.Milani, abbas.(2008). Eminent Persians the men and women who made modern Iran, 1941 – 1979. New York: Syracuse university press.
23.moaddel,mansoor.(2006). Islamic modernism, nationalism and fundamentalism: Episode and Discourse Chicago: The university of Chicago press.
)