بررسی نفوذ فرهنگی دشمنان انقلاب اسلامی ازمسیر ورزش های غیر همسو با ارزش های دینی با تکیه بر قاعده نفی سبیل (مطالعه موردی یوگا ) و راهکار های مقابله با آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده ادبیات علوم انسانی، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.

2 دانشیار، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده ادبیات علوم انسانی، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.

3 استاد یار، گروه ادیان و عرفان، دانشکده الهیات، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

فقه دستور زندگی و پاسخگوی نیازهای بشر در همه اعصار است. قاعده فقهی «نفی سبیل» بیشتر ناظر به سیطره سیاسی یا اقتصادی قلمداد شده و عرصه فرهنگی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است. امروز روابط فرهنگی در سایه پیشرفت های تکنولوژیک بسیار گسترده‌تر از گذشته است و جلوگیری از سیطره کفار بر مسلمین از مسیر فرهنگ، ضرورت دوچندان دارد. تسلط فرهنگی کفار و دشمنان انقلاب اسلامی می‌تواند مقدمه و طریق سلطه در همه عرصه‌ها باشد. آموزه‌های یوگا در تضاد روشن با فرهنگ و باورهای اسلامی است. یوگا هرگز یک ورزش صرف یا تکنیکی روان‌شناختی نیست بلکه به شدت با تفکرات و ایده‌ها و مفاهیم خاص دینی و آئینی گره خورده است. نقش و حضور خداوند در آموزه‌های یوگا به‌طور ملموسی کم‌رنگ است. ره‌آورد یوگا قرار گرفتن در معرض فساد عقیده و نیز کاستن ارزش و تعداد نمادهای دینداری در میان مسلمین است و موجب می‌شود اعتلای اسلام بر دیگر آئین‌ها و باورها کم‌رنگ شود و یکپارچگی امت اسلامی و سرمایه اجتماعی مسلمانان ضعیف شود. قاعده مزبور، به اطلاق خود، شامل هر عمل و اقدامی میشود که نوعی تسلط از سوی کفار بر مسلمانان ایجاد کند. در نتیجه، یوگا و هر پدیده شرقی و غربی مانند آن، اگر با شیوعش، تغییرات فرهنگی معتنابهی در جامعه مسلمان ایجاد کند که عرفا آن را غلبه فرهنگ خاص کفار بتوان شمرد، قاعدتا ممنوع و خلاف شرع خواهد بود. روش این تحقیق، تحلیلی-توصیفی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigating the cultural influence of the enemies of the Islamic Revolution from the path of non-religiously valuable sports with the reliance on the burqa of negation of the moustache (study Case yoga) and ways to deal with it

نویسندگان [English]

  • alireza mellati 1
  • mohammadreza emam 2
  • Behzad Hamidieh 3
1 PhD Student, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Faculty of Humanities Literature, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Associate Professor, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Faculty of Humanities Literature, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.(Corresponding author)
3 Assistant Professor, Department of Religions and Mysticism, Faculty of Theology, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Jurisprudence is the order of life and meets human necessities in all periods of time. The jurisprudential rule of "Path Negation" (Nafi’i Sebil) is more concerned with political or economic domination and its cultural section has received less attention. Today, cultural relations are much broader than in the past due to technological advances, and it is definitely necessary to prevent infidels from dominating Muslims through the cultural aspect. The cultural domination of the infidels and the enemies of the Islamic Revolution can be the prelude and the way of domination in all areas. The teachings of yoga are in stark contrast to Islamic culture and beliefs. Yoga is never a mere exercise or a psychological technique, but is deeply tied to specific religious and ideological thoughts and ideas. The role and presence of God in the teachings of yoga is remarkably little. The result of yoga is exposure to corruption as well as limiting the value and number of symbols of religiosity among Muslims, and diminishes the promotion of Islam over other religions and beliefs, and weakens the unity of the Islamic Community and the social capital of Muslims. This law, in its essence, includes any action that creates a kind of domination by the infidels over the Muslims. As a result, yoga and any Eastern and Western phenomenon like it, if it spreads significant cultural changes in Muslim society that mystics can be considered as the dominance of the specific culture of infidels, it will be forbidden and against the law. The method of this research is analytical-descriptive.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Path Negation
  • Iranian Yoga
  • Culture
  • Cultural endangerment
  1. قرآن کریم
  2. آشوری، داریوش (1381). تعریف‌ها و مفهوم فرهنگ، تهران: آگه.
  3. ابن هشام، عبدالله بن یوسف (1378). مغنی الادیب، تلخیص: جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، قم: نهاوندی.
  4. ابن فارس، ابوالحسن احمدبن زکریا (1415ق). معجم مقاییس اللغه، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
  5. ابن منظور، مـحمدبـن مکرم (1414‌ق). لسان العرب، بیروت، دار‌ صـادر‌.
  6. بجنوردى، میرزا حسن موسوى (1419). القواعد الفقهیه، قم: نشر الهادی.
  7. پایگاه اطلاع رسانی حوزه (1390). تاریخ انتشار 29/6/1390.
  8. پورابراهیم، علی محمد، موحدیان عطار، علی (۱۳۹۶). یوگا در ایران، قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
  9. چاترجی، ساتیش چاندرا و داتا، دریندرا موهان (۱۳۸8). معرفی مکتب های فلسفی هند، ترجمه: فرناز ‏ناظر زاده کرمانی، قم: انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب. ‏
  10. حلّى(محقق)، نجم الدین جعفر (1405ق). شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، قم: مؤسسه اسماعیلیان.
  11. خمینی، سـید روح الله (1369). صحیفه نور، تهران: سازمان مدارک فرهنگى انقلاب اسلامى.
  12. ریچموند، سونیا (1379). یوگا درمانی: سلامتی و تندرستی با یوگا، ترجمۀ: سیّد رضا جمالیان، تهران: انتشارات جمال الحق.
  13. ساجدى، ابوالفضل و نمازى، محمود (1380). میزگرد عوامل تضعیف و تقویت خودباورى فرهنگى و علل گرایش جوانان به فرهنگ غیرخودى، ماهنامه معرفت، شهریور، شماره 45.
  14. ساجدى، ابوالفضل (1384). دین‌گریزى چرا؟ دین‌گرایى چه‌سان؟ قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (ره).
  15. سیفی مازندرانى، علی‌اکبر (‌1425ق). مبانی الفقه الفعال فی القواعدالفقهیه الأساسیه، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  16. شایگان، داریوش (۱۳۸۹). ادیان و مکتب‌های فلسفی هند، تهران: انتشارات امیرکبیر.
  17. صدوق، محمدبن علی بن بابویه قمی (1413ق). من لا یحضره الفقیه، قم: جامعه مدرسین.
  18. طباطبائی، سیّد محمّدحسین (1374). المیزان فی‌تفسیر القرآن، ترجمه سیّد محمّدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات جامعه مدرّسین حوزه علمیّه.
  19. طریحی، فخرالدین (1408ق). مجمع البحرین، تهران: کتاب‌فروشی مرتضوی.
  20. عاملى، زین الدین جبعی(شهید ثانی) (1410ق). الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه (حاشیه کلانتر)، قم: کتاب‌فروشى داورى.
  21. عمید، حسن (1389). فرهنگ فارسی عمید، تهران: راه رشد.
  22. فاضل لنکرانی، محمد (1416ق). القواعد الفقهیه، قم: چاپ‌خانه مهر.
  23. فونتانا، دیوید (۱۳۸۵). روان شناسی دین و معنویت، ترجمه الف ساوار، تهران: نشر ادیان.
  24. قمى، سید تقى (1423ق). الأنوار البهیه فی القواعد الفقهیه، قم: انتشارات محلاتى.
  25. کارت، جریمی و کینگ، ریچارد (۱۳۹۲). یوگا و غرب، گرفتار آمدن در دام دکارتی، ترجمه جواد طاهری، مجله سیاحت غرب، فروردین،  شماره 16.
  26. لک‌زایی، مهدی (1388). روش‌شناسی دین‌پژوهان مسلمان: بیرونی و ابن حزم، پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
  27. مراغی، میرعبدالفتاح حسینی (1417ق). العناوین، قم: دفتر انتشارات حوزه علمیه.
  28. مصباح یزدی، محمد‌تقی (1376). تهاجم فرهنگی، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
  29. معاونت سیاسى نمایندگى ولى فقیه در قرارگاه ثاراللّه (1378). نفوذ و استحاله، تهران: معاونت سیاسى نمایندگى ولى فقیه.
  30. معین، محمد (1381). فرهنگ معین، تهران: کتاب راه نو.
  31. نیرانجاناندا، سوامی (1384). گنجینه اسرار یوگا، ترجمه جلال‌الدین موسوی‌نسب و ساناز فرهت، تهران: انتشارات فردوس.
  32. الیاده، میرچا (1386). «یوگا»، ترجمه احمد شاکرنژاد، هفت آسمان، شماره 36.
  33. طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم (١٣٧٨). حاشیه المکاسب، قم: موسسه اسماعیلیان.
  34. یوگاناندا، پاراماهانسا، (۱۳۸۰).  شرح زندگی یوگی، ترجمۀ، انجمن مترجمین، تهران: نشر تعالیم حق.

Tylor, Edward. (1871). Primitive Culture. Vol 1. New York: J.P. Putnam''''s